632. KAPLICA PAPPACODA (CAPELLA SAN GIOVANNI DEI PAPPACODA )

zdjęcia: Ewa Krystyna Górecka

Kaplica znajdująca się tuż przy Basilice San Giovanni Maggiore. Powstała w 1415 roku jako kaplica rodzinna Artura Pappacoda i poświęcona została św. Janowi Ewangeliście.

Obecnie dyspozytariuszem kaplicy jest neapolitański uniwersytet „Orientale” i odbywają się tu obrony prac magisterskich. A raczej odbywały się, bo od jakiegoś czasu kaplica zdaje się popadać w ruinę, odrzwia zamknięto na głucho, a studenci swoje lauree świętują w pobliskiej bazylice.

Fasada kaplicy wykonana została z żółtego tufu, a nad wejściem możemy podziwiać pięknie zdobiony gotycki ostrołukowy portal wykonany z białego marmuru i piperno (piperno to rodzaj skały wulkanicznej występującej na terenie Kampanii) przez Antonio Baboccio da Piperno, rzeźbiarza, który podobny portal wykonał dla neapolitańskiej katedry.

Wejścia strzegą trzej archaniołowie:

na górze Archanioł Michał mający pod stopami pokonanego smoka, a po bokach Archanioł Rafael i Archanioł Gabriel.

Poniżej widzimy siedzącego na tronie Chrystusa z księgą życia (libro eterno) a pod jego stopami podtrzymywany przez anioły herb rodziny królewskiej Angio’-Durazzo z Neapolu (była to jedna z gałęzi pierwszej dynastii Andegawenów) której służył fundator kaplicy Artur Pappacoda.

Niżej w ostrołukowej niszy architraw podtrzymywany przez dwóch Janów: Jana Ewangelistę i Jana Chrzciciela, a na nim Madonna z dzieciątkiem na tronie w otoczeniu ewangelistów. Na dwóch kolumnach po bokach herb rodziny Pappacoda – lew na tarczy zamierzający zjeść swój ogon.

Po lewej stronie kaplicy wznosi się monumentalna dzwonnica wykonana z żółtego tufy i piperno w XV wieku.

Jest to jeden z przykładów gotyckiej architektury w Neapolu z biforium czyli arkadowym, dwuczęsciowym oknem i marmurowymi reliefami i rzeźbami z epoki romańskiej wkomponowanymi w gotycką architekturę.