351. OKTAWIA MŁODSZA

MUZEUM ARCHEOLOGICZNE

6125

W cyklu "Prezentujemy zbiory Muzeum Archeologicznego w Neapolu" niezwykła kobieta OKTAWIA MŁODSZA

Ech musiałam dwa razy przeczytać jej historię, bo ci wszyscy cesarze i ich potomkowie zupełnie mi się pokićkali i straciłam zupełnie rozeznanie kto jest kim, kto z kim itp.... Cholera co za czasy ... wszystkim nadawali te same imiona 🤣🤣🤣🤣 I pomyśleć, że znałam kogoś rozmiłowanego w historii Rzymu, komu się ani Juliusze ani Antoniusze nie mylili 😉😉 Podziwiać!!

No dobra z Oktawią mam jeszcze jeden problem, bo mi za wcześnie za mąż wyszła... no ale zacznijmy od początku.

Urodziła się w 69 r. p.n.e. gdzie?..... w Noli. Muszę tam w końcu pojechać i pozwiedzać to miasteczko, które mam prawie pod nosem. Zatem urodziła się na terenie dzisiejszej Kampanii. Tam gdzie Giordano Bruno. A jakoś nie słyszałam, żeby Nola chwaliła się, że wydała na świat tę kobietą. Doprawdy neapolitańczycy (tak wiem może powinnam napisać nolanie, ale zapytajcie kogoś stamtąd kim jest.... to wam powie "napoletano" na bank) zatem neapolitańczycy nie potrafią sprzedać swojej historii, trąbić o niej wszem i wobec, aż do znudzenia.... muszę ja.

Zatem urodziła się w Noli i była siostrą pierwszego cesarza Oktawiana Augusta, o którym pisałam dwa dni temu. August darzył ją zawsze miłością i szacunkiem i Oktawia miała na niego duży wpływ. Była jedną z najbardziej prominentnych kobiet w historii Rzymu. Cieszyła się respektem i podziwem za lojalność, szlachetność, humanitarność i wierność tradycyjnej rzymskiej roli kobiety, matrony.

A jeszcze jedna uwaga... Wiki podaje datę urodzenia jako 66 r. p.n.e., ale strona Imperium Romanum, która wydaje mi się bardziej wiarygodna 69 r. p.n.e. Przychylam się zatem do tej drugiej.

W roku 54 p.n.e. zaaranżowano ślub 15-letniej Oktawii z Gajuszem Klaudiuszem Marcellusem, senatorem który objął konsulat w roku 50 p.n.e. Mężczyznę uznano za „dobrą partię” biorąc pod uwagę, że jego przodkiem był słynny wódz z II wojny punickiej – Marek Klaudiusz Marcellus – oraz że wywodził się z prominentnego rodu plebejskiego Klaudiuszów.

W tym samym roku (być może ślub odbył się szybciej zatem) wuj Oktawii (a może cioteczny dziadek), Juliusz Cesar, zażądał, by rozwiodła się z Marcellusem i poślubiła Pompejusza. Zmarła właśnie w połogu żona Pompejusza, Julia, jedyna córka Cezara i proponowane małżeństwo miało podtrzymać poprawne stosunki między Cezarem i Pompejuszem. Oktawia jednak nie zgodziła się na rozwód, choć wiki podaje, że propozycję odrzucił Pompejusz. W tym momencie mąż Oktawii, Marcellus stał się jeszcze gorętszym oponentem Cezara. Jednak ostatecznie nie wziął aktywnego udziału w wojnie domowej (49-45 p.n.e.), co zapewniło mu późniejsze przebaczenie ze strony Cezara.

Po zamordowaniu Cezara w roku 44 p.n.e. Marcellus wspierał Oktawiana w sukcesji, jednak sam zmarł w maju 40 roku p.n.e. Z jego związku z Oktawią zrodziło się troje dzieci: Klaudia Marcella Starsza, Klaudia Marcella Młodsza i Marek Klaudiusz Marcellus.... no i popatrzcie, czy oni naprawdę nie mogli jakoś tych imion różnicować? Przecież to można potem zwariować jak się zaczynają przez historię przewijać....

Oktawia była wdową ledwie kilka miesięcy. W październiku 40 roku p.n.e. wzięła za męża Marka Antoniusza – wielkiego wodza Cezara i sojusznika swojego brata. Oktawia była jego czwartą żoną, po tym jak wcześniej zmarła jego była żona – Fulwia. Do zgody na ślub wymagana była aprobata senatu, gdyż Oktawia wciąż była w ciąży ze swoim zmarłym mężem. Małżeństwo zostało z radością przyjęte we wszystkich kręgach społeczeństwa, a w szczególności w armii, jako zapowiedź i gwarancja trwałego pokoju. Znane było z jednej strony gorące przywiązanie Oktawiana do siostry, a z drugiej strony urok, zalety charakteru i powszechnie podziwiana uroda Oktawii, które miały zapewnić jej wpływ na męża i jego postępowanie.

No i tu znowu następuje rozdźwięk pomiędzy dwiema wersjami, z których czerpię swoje informacje. Imperium Romanum pisze, że Oktawia nie darzyła uczuciem Marka Antoniusza.... no cóż, tego nie wiem. Natomiast mam problem z Kleopatrą.... Mianowicie Imperium Romanum podaje, że Marek Antoniusz poznał egipską królowę już w trakcie małżeństwa z Oktawią, a wiki, że przed i że "w pierwszym okresie – między 40 p.n.e. a 36 p.n.e., gdy żyli z Antoniuszem w Atenach wychowując dzieci Oktawii z Marcellusem, synów i córki Antoniusza z jego wcześniejszego małżeństwa oraz swoje dwie wspólne córki, Antoniusz zapomniał na pewien czas o Kleopatrze, a Oktawia wielokrotnie występowała w roli rozjemcy w narastających nieporozumieniach i sporach męża i brata". Tym razem przychylam się do wersji wiki, zwłaszcza że Imperium Romanum podaje "związek Antoniusza z Oktawią przeżywał kryzys od roku 41 p.n.e., kiedy to na scenie pojawiła się królowa Egiptu – Kleopatra VII" co z logicznego punktu widzenia nie może być prawdą, skoro małżeństwo zawarte zostało w 40 r. p.n.e. a jak wiadomo 41 r. p.n.e. musiał nastąpić wcześniej.... na naszej osi czasu wszystko co przed Chrystusem liczy się niejako "do zera". Żeby jednak mieć większą pewność weszłam też na biografię Marka Antoniusza i rzeczywiście stoi tam, że Kleopatrę poznał on w 41 r. p.n.e. zatem jeszcze przed poślubieniem Oktawii. Zatem dajemy w tym momencie fory naszej wiki.

Antoniusza pociągał jednak Wschód, tak wojna z Partami, która miała mu dać przewagę w państwie, jak i pragnienie ponownego spotkania z byłą kochanką, królową Egiptu. Oktawia towarzyszyła początkowo Antoniuszowi w wyprawie, ale po przybyciu na Korkyrę, mąż odesłał ją do brata pod pretekstem niebezpieczeństw wojny. Oktawia wraz z dziećmi wróciła do Rzymu.

Po przybyciu do Azji Antoniusz w ramionach Kleopatry zapomniał zarówno o Partach, jak i o żonie. Oktawia, chcąc odzyskać uczucia męża i wpływ na niego, wyruszyła w 35 p.n.e. z Italii zamierzając wspomóc go dodatkowymi oddziałami wojska i zasobami pieniężnymi. Antoniusz nie chciał się jednak spotkać z żoną i po jej przybyciu do Aten wysłał do niej list z żądaniem powrotu do domu. Oktawia usłuchała, lecz była na tyle wspaniałomyślna, że wysłała mu oddziały i pieniądze. Gdy wróciła do Rzymu, August rozkazał siostrze opuścić dom Antoniusza i powrócić do jego domu. Ona jednak odmówiła i, nie chcąc dać pretekstu do wojny, pozostała w posiadłościach męża, gdzie wychowywała młodszego syna Antoniusza i Fulwii wraz z własnymi dziećmi.

Ostatecznie jednak w roku 32 p.n.e. Marek Antoniusz rozwiódł się z Oktawią i ogłosił, że bierze za żonę Kleopatrę VII królową Egiptu. Tym samym zerwał ostatnią nić łączącą go z Oktawianem.

Po śmierci Antoniusza Oktawia dalej opiekowała się dziećmi Antoniusza i jego innych żon: Aleksandrem Heliosem, Kleopatrą Selene, Ptolemeuszem Filadelfosem i Jullusem Antoniuszem, nie patrząc na krzywdy doznane od ich ojca.

Nie wyszła też po raz trzeci za mąż. August adoptował jej syna Marka i widział w nim swojego dziedzica. Gdy Marek zmarł w 23 p.n.e., Oktawia wycofała się z życia publicznego, do końca pozostając w żałobie i w ukryciu. Według Seneki Młodszego Oktawia przez resztę życia opłakiwała syna i nic jej nie mogło pocieszyć. Nie chciała mieć żadnego portretu syna i nie pozwalała wymieniać jego imienia w swojej obecności. Z drugiej jednak strony brała udział w niektórych ważniejszych wydarzeniach państwa. Między innymi otworzyła na cześć syna, Bibliotekę Marcellusa, a Oktawian August ufundował teatr Marcellusa.

Oktawia zmarła roku 11 p.n.e. z powodów naturalnych mając niemal 60 lat. Jej pogrzeb miał charakter państwowy (senatorowie ubrani byli w szaty żałobne) i odbył się w świątyni Juliusza. Pochowano ją w Mauzoleum Augusta. Na jej cześć Druzus i Oktawian wygłosili mowy pogrzebowe. Co więcej, cesarz uhonorował jej imieniem Bramę Oktawii i Portyk Oktawii (Porticus Octaviae) oraz na jego zalecenie, senat uznał ją boginią. Oktawia była także jedną z pierwszych rzymskich kobiet, której wizerunek znalazł się na monetach (wcześniej jedynie żona Antoniusza – Fulwia – dostąpiła tego zaszczytu).

No to się napisałam..... ale myślę, że to jedna z tych kobiet w dziejach świata o których warto coś tam wiedzieć. A wracając do naszej rzeźby to pochodzi ona z I połowy I w. n.e., wykonana została z białego marmuru a jej wysokość sięga 203 cm. Oktawia przedstawiona została w pozycji stojącej, jako matrona odziana w tunikę, której jednak prawie nie widać, gdyż cała postać okryta jest płaszczem. Nr katalogowy 6125

#muzea #muzeumarcheologiczne

Autorka bloga zaprasza wszystkich chętnych na zwiedzanie Podziemnego Neapolu PO POLSKU (również po rosyjsku) oraz na tzw SPACERY Z SOKRATESEM