637. POPIERSIE CESARZA KLAUDIUSZA
- Ewa Krystyna Górecka
- 17 gru 2022
- 2 minut(y) czytania
Zaktualizowano: 7 lis 2023
MUZEUM ARCHEOLOGICZNE
6060

W cyklu "Prezentujemy zbiory Muzeum Archeologicznego w Neapolu" dziś mamy POPIERSIE CESARZA KLAUDIUSZA.
.
Jeśli chodzi o samą rzeźbę to datowana ona jest na drugą kwartę I wieku n.e. Wykonana została z białego marmuru, osiąga wysokość 91 cm i przedstawia cesarza w corona civica na głowie, zapewne w kilka miesięcy po koronacji.
.
Klaudiusz to czwarty cesarz rzymski, obwołany cesarzem w zamieszaniu po morderstwie Kaliguli, jako jedyny dorosły przedstawiciel dynastii julijsko-klaudyjskiej. Tradycja mówi, że został znaleziony, gdy ukrywał się za kotarą, wbrew swej woli zaniesiony do obozu pretorianów i tam obwołany imperatorem.
Klaudiusz w swej młodości nie brał udziału w życiu publicznym. Przyczyną tego były jego liczne ułomności fizyczne. Klaudiusz utykał na skutek paraliżu dziecięcego, ślinił się, jąkał, miał mimowolne ruchy mięśni twarzy, ciekło mu z nosa, a z powodu świnki ogłuchł na prawe ucho i często chorował. Członkowie rodziny uważali to za skutek umysłowego upośledzenia i dlatego trzymali go z dala od świata publicznego. Jego matka Antonia nazywała go „monstrum zaczętym, ale nie dokończonym przez naturę” i razem z babką Liwią traktowała go jak idiotę.
.
Nie powierzono mu żadnych urzędów oficjalnych. Będąc izolowany przez całe dzieciństwo i młodość, poświęcał czas na czytanie, zdobywając szeroką wiedzę, szczególnie z zakresu historii. Jest on też ostatni znanym człowiekiem władającym językiem etruskim.
.
Cesarzem został, wbrew swej woli, w 41 r. mając już 51 lat. Charakterystyczna dla panowania Klaudiusza jest wzrastająca rola wyzwoleńców w sprawowaniu władzy. Zwracam na to uwagę, bo samą mnie zdziwiło bardzo kiedy czytając książkę o Pompejach, dowiadywałam się jaką władzę mieli i ilu było bogatych i wpływowych wyzwoleńców w tym mieście w roku 79.
.
Klaudiusz ulegał też wpływom swoich żon. Najpierw poślubionej w 38 n.e. Messalinie, która urodziła mu Brytanika i Oktawię. Antyczne źródła przedstawiają Messalinę jako nimfomankę organizującą orgiastyczne zabawy i doprowadzającą do skazywania na śmierć byłych kochanków lub tych, którzy ośmielali się odrzucać jej awanse. Zgubiła ją ceremonia małżeństwa z Gajuszem Syliuszem odbyta pod nieobecność Klaudiusza. Narcyz ujawnił to Klaudiuszowi i dopilnował egzekucji Messaliny.
.
W 48 n.e. Klaudiusz poślubił Agrypinę – swoją bratanicę. Jej silna osobowość zdominowała ostatnie lata panowania cesarza. Wyrazem jej wzrastającej roli politycznej było przyznanie jej przez senat tytułu Augusty. Doprowadziła też do zajęcia przez jej syna z pierwszego małżeństwa – Nerona, pierwszeństwa w sukcesji, przed rodzonym synem Klaudiusza, Brytanikiem.
.
Neron został najpierw adoptowany w 50 roku, a trzy lata później poślubił córkę cesarza – Oktawię. Chcąc wykorzystać sytuację, Agrypina kazała trucicielce Lukuście sporządzić truciznę i otruła Klaudiusza potrawą z grzybów. Klaudiusz został pochowany w Mauzoleum Augusta. Po jego śmierci senat z woli Nerona, który chciał ukazać pozory synowskiej miłości i ciągłości władzy, wyniósł Klaudiusza do rangi boga. Od tej chwili zmarły cesarz miał otrzymać własną świątynię i być czczony jako Divus Claudius.
.
U współczesnych cesarz Klaudiusz nie budził szacunku i był wyśmiewany z powodu swych licznych ułomności fizycznych.
.
Do kultury popularnej postać Klaudiusza trafiła w 1934 za sprawą dyptyku powieściowego angielskiego pisarza Roberta Gravesa. Głównym bohaterem obydwu tytułów (Ja, Klaudiusz oraz Klaudiusz i Messalina), napisanych w formie pseudoautobiografii, jest Klaudiusz. Bohater został przedstawiony jako bystry i pogardzany przez otoczenie obserwator krwawej walki o władzę w łonie rodziny cesarskiej.
.
Zbigniew Herbert poświęcił cesarzowi wiersz pod tytułem Boski Klaudiusz.
Autorka bloga zaprasza wszystkich chętnych na zwiedzanie Podziemnego Neapolu PO POLSKU (również po rosyjsku) oraz na tzw SPACERY Z SOKRATESEM













Komentarze